⑧I see

จากเอนทรี่ที่แล้ว ฉันได้วิเคราะห์อัดเสียงหาจุดบกพร่อง และในวิเคราะห์ว่าควรปรับปรุงจุดไหน
ในครั้งที่สองที่ฉันเล่าเรื่อง ฉันมีจุดที่มีพัฒนาการขึ้นดังนี้

1.เว้นวรรคประโยคเป็น文節มากขึ้น ไม่พูดติดกันยาวๆ และมีねเพื่อเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้あいづちมีส่วนร่วมกลับมา 

2.มีการเรียงลำดับเรื่องราวมากขึ้น คือบอกสภาพของผู้ชายที่นั่งอยู่เฉยๆก่อนว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน แล้วค่อยบอกสถานการณ์ว่าเจออะไร

3.ใช้表現ได้ถูกต้องมากยิ่งขึ้น เช่น目を合わせる เปลี่ยนเป็น 目線が合ってしまった

4.มีการสันนิษฐานและตีความจากมุมมองของตนเองเพิ่มมากขึ้นว่า ผู้ชายที่นั่งอยู่อาจจะไม่เก่งอังกฤษ หรือเป็นคนขี้อาย ก็เลยทำแบบนั้น แต่กลับกลายเป็นว่าถูกชาวต่างชาติและคนที่อ่านหนังสือพิมพ์อยู่โกรธ เป็นส่วนที่สรุปในคอนสุดท้าย

5.มีการใช้v.てくる v.ていくเพื่อแสดงทิศทางการเคลื่อนที่แบบคนญี่ปุ่น

6.มีการใช้v.てしまうเพื่อแสดงอารมณ์ให้เรื่องสนุกสนานมากขึ้น

7.เรื่องfiller พบว่าฉันใช้น้อยมาก มีเพียง2ครั้ง คือคำว่าあのうกับあのうね ซึ่งฉันตั้งใจพูดเพราะเป็นการเกริ่นเรียกผู้ฟังก่อน เมื่อเปรียบเทียบกับการใส่fillerในครั้งแรก พบว่าครั้งแรกมีfillerถึง6แห่ง 

สรุปแล้วเรื่องที่เห็นพัฒนาการมากที่สุดในครั้งนี้คือเรื่องfiller และยังเป็นเรื่องที่ฉันอยากปรับปรุงมากที่สุด รู้สึกดีที่ได้ทำแบบฝึกหัดชิ้นนี้